Szczegółowe informacje na temat treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania czy prostowania znaleźć można zarówno w Kodeksie pracy, jak i rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 roku. Pracodawca, który jest zobowiązany wystawić świadectwo pracy powinien kierować się przepisami zawartymi właśnie w tych dokumentach. Pomocne mogą być też wzory, które ustawodawca dołączył do rozporządzenia, a które określają, w jaki sposób należy prawidłowo wypełnić druk świadectwa pracy. Istotną kwestią jest również to, że wydania tego dokumentu podmiot zatrudniający nie może uzależniać od uprzedniego rozliczenia się pracownika.
Informacje w świadectwie pracy
Zgodnie z art. 97 § 2 Kodeksu pracy w świadectwie pracy pracodawca jest zobowiązany podać szereg informacji. Te dotyczą przede wszystkim:
- okresu i rodzaju wykonywanej pracy,
- zajmowanych przez pracownika stanowisk,
- trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,
- informacji niezbędnych do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego,
- informacji o ewentualnych zajęciach wynagrodzenia za pracę (w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym).
Również pracownik może zgłosić chęć umieszczenia w dokumencie dodatkowych danych. Te dotyczą wysokości i składników wynagrodzenia czy uzyskanych kwalifikacji. Poza wyżej wymienionymi informacjami, które należy wskazać zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracodawca nie może zapomnieć o konieczności uzupełnienia świadectwa pracy o te dane, które wskazane zostały w wyżej wymienionym rozporządzeniu, czyli:
- wymiar czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,
- liczbę dni urlopu wypoczynkowego wykorzystanego przez pracownika w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
- wykorzystanie dodatkowego urlopu albo innego dodatkowego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy,
- należności ze stosunku pracy uznanych i nie zaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku, z powodu braku środków finansowych,
- okres korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,
- wykorzystany urlop wypoczynkowy,
- liczbę dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie przewidziane w art. 92 Kodeksu pracy (za czas niezdolności do pracy) w roku, w którym ustał stosunek pracy,
- wykorzystanie w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy (zwolnienie od pracy w celu opieki nad dzieckiem),
- okres, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 Kodeksu pracy (skrócenie okresu wypowiedzenia w razie upadłości lub likwidacji pracodawcy).
Choć powyższe informacje są szczegółowe, to wiele pytań wśród pracodawców budzi ewentualne wskazywanie trybu rozwiązania stosunku pracy.
Przyczyna rozwiązania umowy
Co do zasady w świadectwie pracy nie zamieszcza się szczegółowych informacji o przyczynie rozwiązania umowy o pracę, która dotyczy pracownika. Ustawodawca we wspomnianym rozporządzeniu wskazał, że podmiot wystawiający świadectwo pracy powinien wskazać jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy. Te wymienione zostały w art. 30 § 1 Kodeksu pracy ? umowę o pracę rozwiązuje się:
- na mocy porozumienia stron,
- przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem),
- przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia),
- z upływem czasu, na jaki była zawarta,
- z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Jeżeli pracodawca postąpi w inny sposób, to jego były już podwładny będzie mógł dochodzić sprostowania dokumentu. Zainteresowane osoby mają na to 7 dni licząc od dnia, w którym otrzymały one świadectwo pracy.
To może Cię również zainteresować
Świadectwo pracy - co powinno zawierać i kiedy powinniśmy je otrzymać?