Ustalenie wymiaru czasu pozwala na rozplanowanie pracy w poszczególne dni tygodnia. Pracodawca musi przy tym pamiętać o przepisach, zgodnie, z którymi osoba zatrudniona nie może świadczyć pracy przez więcej niż 8 godzin na dobę i jednocześnie przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.
Wymiar czasu pracy – jak go ustalić?
W podstawowym systemie czasu pracy (czyli 8 godzin dziennie i przeciętnie 40 godzin tygodniowo) pracuje większość pracowników. Na tej podstawie oblicza się wymiar czasu pracy. Przepisy Kodeksu pracy określają, jak go obliczyć w danym okresie rozliczeniowym.
Najpierw należy pomnożyć 40 godzin przez liczbę pełnych tygodni (tydzień składa się z 7 kolejnych dni, licząc od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego), które przepracuje się w tym okresie. Do otrzymanej liczby, dodaje się liczbę dni pozostałych w miesiącu, przypadających od poniedziałku do piątku. Następnie należy odjąć po 8 godzin za każde święto wolne od pracy, z pominięciem niedziel. W taki sposób otrzymuje się dokładny czas pracy w danym miesiącu.
Systemy czasu pracy
Z uwagi jednak na szczególne potrzeby pracodawców, które mogą się pojawić, w Kodeksie pracy znaleźć można szczegółowe informacje również na temat innych możliwych systemów czasu pracy. Takie, zgodnie z przepisami, mogą mieć krótszy lub dłuższy wymiar czasu pracy niż podstawowy. Pracodawca może, więc proponować pracę w danym wymiarze lub przystać na wniosek pracownika. Zgodnie z Kodeksem pracy wyróżnić można kilka systemów czasu pracy. Są one zależne od rodzaju wykonywanej pracy i specyfiki miejsca zatrudnienia. Krótko opiszemy najczęściej występujące.
Równoważny system czasu pracy
Pierwszy z nich to równoważny system czasu pracy, w którym możliwe jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, ale nie więcej niż do 12, 16 lub 24 godzin i to w maksymalnym okresie rozliczeniowym wynoszącym 1 miesiąc. W pierwszym przypadku system może być zastosowany, gdy jego wprowadzenie jest uzasadnione rodzajem pracy, w drugim zaś np. wtedy, gdy praca polega na dozorze urządzeń. Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin możliwe jest wówczas, gdy mowa o pracach związanych z pilnowaniem mienia czy w odniesieniu do pracowników zakładowych służb ratowniczych.
Przerywany system czasu pracy
Kierowca C+E, 2600-2800 euro na rękę, hakowiec, zakwaterowanie na weekendy, zaliczki
ASMO Solutions
- Niemcy
W tym systemie czasu pracy dla pracowników przewidziana jest nie więcej niż jedna przerwa podczas wykonywania służbowych czynności w ciągu doby. Warto przy tym dodać, że przerwa nie może być dłuższa niż 5 godzin, a za jej czas pracownikowi należy się wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju.
Praca w ciągłym ruchu
Ten system czasu pracy stosuje się przy pracach, które np. ze względu na technologię produkcji, nie mogą zostać wstrzymane. W takim przypadku czas pracy można przedłużyć do 43 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym, który nie przekracza 4 tygodni. Pracownikowi wykonującemu pracę w ciągłym ruchu przysługuje dodatek do wynagrodzenie za pracę powyżej 8 godzin na dobę.
Nienormowany czas pracy
Powinien być stosowany wówczas, gdy wymaga tego organizacja lub miejsce wykonywania pracy. Ten system polega na tym, że pracodawca – w porozumieniu ze swoim pracownikiem – powinien ustalić czas niezbędny do tego, by zatrudniony mógł wykonać powierzone mu zadania. Warto przy tym dodać, że pracownik powinien wykonać obowiązki służbowe w czasie nie dłuższym niż 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Nazwa nienormowany czas pracy używana była dawniej, współcześnie mówi się już raczej o zadaniowym czasie pracy.
Zadaniowy czas pracy
Zadaniowy czas pracy dotyczy najczęściej osób, które nie mogą dokładnie kontrolować i ewidencjować czasy swojej pracy, bo wykonują ją poza miejscem pracy. W takiej sytuacji ważniejsze jest to, czy wykonane zostały powierzone im zadania i ile ich było. Pracownik może je wykonywać w takim czasie, jaki będzie mu potrzebny. W zasadzie sam organizuje sobie swój dzień pracy, w konsultacji z pracodawcą i z zachowaniem normy 8 h na dobę i 40 godzin w tygodniu.
Na wniosek pracownika
Choć obowiązujący system czasu pracy w zakładzie pracy uzależniony jest głównie od organizacji pracy i potrzeb pracodawcy, ustawodawca przewidział, że możliwe jest również, by pracodawca dostosował się do potrzeb swoich podwładnych. Te oczywiście muszą być wiarygodnie uzasadnione. Na pisemny wniosek osoby zatrudnionej w firmie możliwe jest wprowadzenie i stosowanie wobec niej różnych systemów.
System skróconego tygodnia pracy
Coraz częściej zdarza się, że pracownicy chcą łączyć pracę z innymi obowiązkami – stażem, opieką nad dzieckiem, studiami itp. Pomocny im będzie system skróconego tygodnia pracy – nie muszą wtedy rezygnować z części etatu. W takim systemie pracownik świadczy pracę przez mniej niż 5 dni w tygodniu, jednocześnie następuje przedłużenie dobowego wymiaru czas pracy (nie więcej niż do 12 godzin w okresie, który nie przekracza 1 miesiąca). Ważne jest, by zmniejszenie ilości dni odbyło się w każdym tygodniu pracy. Ilość dni i godzin przepracowanych w poszczególnych tygodniach może być jednak różna – najważniejsze, by osiągnąć limit 40 godzin pracy.
System pracy weekendowej
Jest to bardzo wyjątkowy system. Wówczas pracownik świadczy pracę wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. Przy takim systemie czasu pracy możliwe jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy (do 12 godzin w okresie, który nie przekracza 1 miesiąca). Okres rozliczeniowy nie może przekroczyć 1 miesiąca. Praca w nadgodzinach, porze nocnej itp. nie jest w tym przypadku w żaden sposób rekompensowana czy nagradzana. Osoby zatrudnione w systemie pracy weekendowej powinny być zatrudniane w niepełnym wymiarze czasu pracy, tak by mogły wypracować obowiązujące ich godziny.
Elastyczny czas pracy
Elastyczny czas pracy może być stosowany, jeżeli jest to wiarygodnie uzasadnione przyczynami technicznymi bądź dotyczącymi organizacji pracy. Wielu pracowników ma mieszane odczucia, co do takiego układu. Niektórym pracodawcom, z różnych względów, jest on bardzo na rękę.
Pracodawca może wydłużyć okres rozliczeniowy może nastąpić, jeśli spełnił kilka określonych wymagań. Musi wprowadzić zapis o stosowaniu rocznego okresu rozliczeniowego do układu zbiorowego pracy, jeśli zaś taki układ go nie dotyczy – wtedy musi porozumieć się z zakładową organizacją związkową pracowników lub z ich przedstawicielem.
Po wprowadzeniu elastycznego czasu pracy, pracodawca zyskuje większą swobodę w dostosowywaniu pracowników do bieżących potrzeb w firmie. Wiele przedsiębiorstw pracuje sezonowo, w określone dni tygodnia itp. Elastyczny czas pracy umożliwia bilansowanie ilości wypracowanych godzin w skali roku, z pewną dozą wygodnej dowolności.
Pracownicy mający pracować w elastycznym systemie czasu pracy obawiają się, że będą maksymalnie wykorzystywane przez swoich pracodawców w momentach, kiedy będą najbardziej im potrzebni. Nie jest to jednak możliwe – pracodawcę nadal obowiązują normy zawarte w kodeksie. Co więcej, pracownicy mają prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku w ciągu doby oraz do 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w ciągu tygodnia.
Innym kwestią, która może budzić niepokój, jest kwestia wynagrodzenia. Co bowiem z czasem, w którym nie są potrzebni i nie pracują? Czy ma to wpływ na wysokość pensji? Ustawa gwarantuje otrzymanie minimalnego wynagrodzenia, nawet w miesiącach, w których pracownik nie wykonywał pracy.
Czas pracy kierowcy
Praca kierowcy jest wymagającym zajęciem, dlatego czas dla tej pracy regulowany jest innymi ustawami. Określają one, że dzienny czas prowadzenia pojazdu nie możne przekroczyć 9 godzin. Może zostać przedłużony jedynie do 10 godzin i to tylko dwa razy w tygodniu. Po czasie 4,5 godziny jazdy kierowca jest zobowiązany zatrzymać się i odpocząć przez 45 minut. W tygodniu łączny czas pracy nie może przekroczyć 56 godzin, a w ciągu dwóch następujących po sobie tygodni musi wynosić 90 godzin.
W ciągu 24 godzin od rozpoczęcia pracy kierowcy należy się 11 nieprzerwanych godzin odpoczynku. Można ten czas rozłożyć na dwie części – 3 godziny i 9 godzin. Czas odpoczynku można skrócić jedynie do 9 godzin i można tak zrobić tylko trzy razy, pomiędzy okresami odpoczynku w ciągu dwóch tygodni.
Po tygodniu pracy, czyli sześciu cyklach, kierowcy przysługuje odpoczynek, w wymiarze, co najmniej 45 h. Czas odpoczynku można skrócić w ciągu dwóch kolejnych tygodni. Drugi przysługujący odpoczynek można skrócić o 24 godziny, ale trzeba będzie te godziny potem nadrobić przed końcem następnego tygodnia.
Warto znać swoje prawa i przywileje odnośnie czasu pracy. Pracodawca i pracownik zawsze powinni pracować ze sobą w pełnym porozumieniu – obu stronom na tym bardzo zależy i dla obu stron jest to bardzo korzystne. Jeśli będziesz w stanie układać swój grafik zgodnie z twoimi potrzebami, będziesz mógł zorganizować swoje życie w satysfakcjonujący sposób.
