Zgodnie z art. 26 Kodeksu pracy: ?Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono ? w dzień zawarcia umowy?. Jednocześnie każdy pracodawca musi pamiętać o szeregu elementów, które muszą pojawić się w umowie. Mowa zarówno o tym, że umowa o pracę musi określać jej strony, jej rodzaj, datę jej zawarcia, jak również warunki pracy i płacy. W szczególności zaś muszą zostać zawarte szczegółowe wytyczne w zakresie rodzaju pracy, wynagrodzenia za pracę, które odpowiadać będzie jej rodzajowi, wymiar czasu pracy, jak i datę jej rozpoczęcia. Pozostałe elementy, które znajdą się w umowie są zależne tylko i wyłącznie od stron, które umowę podpisują.
1 styczeń ? tak, czy nie?
Z formalnego punktu widzenia nie ma przeszkód, aby w umowie znalazła się data wcześniejsza niż pierwszy dzień wykonywania przez pracownika obowiązków. Dzieje się tak z kilku powodów. Przede wszystkim zauważyć należy, że same terminy zawierania umów o pracę nie zostały dokładnie określone przez ustawodawcę w poszczególnych ustawach. Ponadto, warto przywołać art. 29 § 2 Kodeksu pracy, zgodnie z którym ?jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków?. Z tego też wysunąć można wniosek, że zawarcie umowy i podjęcie pracy nie muszą wystąpić w tym samym czasie. Inaczej mówiąc, strony umowy mogą ustalić w samej treści umowy inny termin rozpoczęcia pracy niż data jej podpisania. Z punktu widzenia pracodawcy ważne jest jednak, że okres pomiędzy zawarciem umowy o pracę a nawiązaniem stosunku pracy nie jest traktowany jako okres zatrudnienia. Przekłada się to zaś na fakt, iż pracownikowi w tym okresie nie przysługują określone uprawnienia, w tym przede wszystkim wynagrodzenie.
Pracownik nie pojawia się w pracy...
Kwestia dwóch dat, czyli innej na umowie i innej, która wiąże się bezpośrednio z rozpoczęciem świadczenia pracy przez pracownika może być też przyczyną ewentualnego niepojawienia się zatrudnionego w zakładzie pracy. Wówczas też część pracodawców może zadawać sobie pytanie, czy stosunek pracy został rzeczywiście nawiązany. Należy jednak stwierdzić, że tak. Sama zaś nieobecność pracownika nie zmienia tego faktu. Z takim stanem rzeczy wiążą się także inne kwestie. Mowa tu o powstaniu ? pomiędzy pracownikiem a pracodawcą ? wzajemnych obowiązków i praw. W tym przypadku, co należy też wyraźnie podkreślić, podmiot zatrudniający może wyciągnąć konsekwencje. Z drugiej jednak strony warto też poczekać na ewentualne wyjaśnienia samego zainteresowanego. Nawiązanie stosunku pracy jest równoznaczne z faktem, iż mógł on ? dla przykładu ? skorzystać z przysługującego mu prawa do zwolenianie na czas choroby. Wówczas też ma określoną ilość czasu, aby poinformować swojego pracodawcę o tymże właśnie fakcie. Z tego też względu przedsiębiorca powinien ostrożnie podejść do kwestii ewentualnego rozwiązania z pracownikiem umowy i to bez wypowiedzenia.
Wypowiedzenie przed podjęciem pracy?
Duże wątpliwości może też budzić taka sytuacja, w której to pracownik wypowie umowę o pracę i to przed jej podjęciem. Problem, podobnie jak w powyższym przykładzie, leży w fakcie, iż umowa została zawarta wcześniej niż data podjęcia pracy. Przykładem może być sytuacja, w której różnica wynosi 5 dni. W takim też przypadku pracownik może ? zamiast podjąć pracę ? przysłać do niedoszłego zakładu pracy oświadczenie o jej wypowiedzeniu. Co wtedy?
Zacząć należy od tego, że taka sytuacja jest możliwa. Zgodnie z art. 30 § 1 Kodeksu pracy rozwiązanie umowy o pracę może nastąpić ? między innymi ? przez oświadczenie jednej ze stron i to z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Jest to tak zwane rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem. Jednocześnie, w takim wypadku, sam okres wypowiedzenia jest określony w art. 36 § 1 i wynosi odpowiednio:
- 2 tygodnie ? jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc ? jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące ? jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
W opisywanym przypadku mowa będzie oczywiście o pierwszym z wymienionych terminów.
Co z tego wynika?
Pracodawca, który decyduje się na podpisanie umowy najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy osoby zatrudnionej musi być przygotowany na różne okoliczności. Opisane powyżej to jednak tylko przykładowe sytuacje. Warto pamiętać, że choć w praktyce jest to możliwe i przedsiębiorca może zdecydować się na nawiązanie stosunku pracy w taki sposób, to jednocześnie też liczyć musi się z ewentualnymi problemami, jakie będzie niosła jego decyzja.
To może Cię również zainteresować
