Spis treści
Według Art. 3 Kodeksu pracy Pracodawca to jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna, która zatrudnia pracowników, choćby nawet nie posiadała osobowości prawnej. W przypadku pracodawcy, który nie jest osobą fizyczną, czynności konieczne z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką bądź inna, wyznaczona do tego osoba.
Z przywołanego powyżej przepisu wynika wprost, że pracodawcą może być jednostka organizacja nieposiadająca osobowości prawnej. Aby jednak mogła ona działać jako pracodawca, przyjmuje się, że w jej przypadku konieczne jest:
W przypadku trzeciego punktu mowa nie tylko o samym nawiązywaniu czy też rozwiązywaniu stosunku pracy z zatrudnionymi, ale również możliwości zmiany jego treści. Dodatkowo w takim przypadku podmiot musi mieć możliwość realizacji wszystkich zobowiązań, które dotyczą go jako pracodawcy i zostały na niego nałożone w drodze określonych ustaw czy też rozporządzeń.
Z powyższego wynika jednocześnie, że pracodawcą nie może zostać taka jednostka, w której to kierownik zatrudnia w jej imieniu i na podstawie stosownego upoważnienia. W taki przypadku podmiot nie ma prawa przyjmować na siebie wynikających z zatrudniania i zapewniać miejsc pracy.
Warto zauważyć, że w przypadku starań o pracę u przedsiębiorcy, czyli osoby fizycznej, która prowadzi swoją własną działalność gospodarczą, to właśnie on ma obowiązek przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną lub też wyznaczyć osobę, która zrobi to za niego. Ponadto, taka sama reguła będzie dotyczyła podpisywania umowy o pracę.
Nieco inaczej będzie w przypadku jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną lub jej nieposiadającej. Wówczas za tego pracodawcę czynności prawne zgodnie z art. 3 Kodeksu pracy związane z zakresem prawa pracy dokonuje wyznaczona jednostka.
Z powyższego jasno wynika, że ustawodawca uregulował również kwestię reprezentacji pracodawcy. Samo przyznanie upoważnienia może być dokonane zarówno w statusie, akcie ustrojowym lub też porządkowym. Dalej, podmiot może być też reprezentowany na podstawie pełnomocnictwa lub ustawy. W ostatnim przypadku może to być dla przykładu syndyk masy upadłościowej.
Zarówno wyjaśnienia odnośnie pracodawcy, jak i pracownika, są zawarte w Kodeksie pracy. Określenie, kim może być pracodawca w świetle prawa, jest niezwykle istotne z wielu przyczyn. Przede wszystkim ma on szereg obowiązków w stosunku do pracownika. I tak, zgodnie z art 94 Kodeksu pracy, powinien między innymi:
W związku z powyższym, prawidłowe określenie podmiotu zatrudniającego jest niezwykle istotne dla samego pracownika, który wie, od kogo może dochodzić swoich praw.
W praktyce większość pracowników nie sprawdza przyszłych pracodawców. Nie jest to podejście właściwe. Należy zauważyć, że zatrudniający ma możliwość dokładnego zweryfikowania wiedzy, doświadczenia i kwalifikacji kandydata, który stara się o pracę. Ten przechodzi bowiem przez rekrutację, która często składa się z wielu poziomów. Warto zatem wówczas zasięgnąć opinii na temat pracodawcy.
Możliwości jest wiele. W przypadku dużych firm odwiedzić można nie tylko stronę internetową zakładu pracy, ale również sprawdzić, czy dana firma znajduje się w rankingu najlepszych pracodawców. Ponadto, dodatkowe pytania zadać można nie tylko podczas rozmowy kwalifikacyjnej, ale również na targach pracy, gdy dana firma prezentuje swoje dokonania i przestawia ścieżkę kariery, dla danych stanowisk. Z pewnością dzięki poświęceniu odpowiedniej ilości czasu na sprawdzenie pracodawcy, każdy kandydat uniknie nieprzyjemności lub też nie padnie ofiarą oszustów, którzy podszywając się pod przedsiębiorstwa, wyłudzają dane osobowe.
