W sytuacji, gdy Pracodawca otrzymał zajęcie wynagrodzenia swojego podwładnego od komornika sądowego i organu administracyjnego, mowa jest o tzw. zbiegu egzekucji. W takiej sytuacji konieczne jest dokonywanie dalszych potrąceń, choć nie należy ich przekazywać ani na konto komornika sądowego, ani na konto organu administracyjnego. Konieczne jest niezwłoczne zawiadomienie podmiotów o zbiegu i czekanie na rozstrzygnięcie. O zbiegach sądowo-administracyjnych rozstrzyga bowiem sąd rejonowy i to na podstawie przedstawionych mu akt. Pracodawca zostaje zaś powiadomiony o tym, na konto którego podmiotu należy przekazywać potrącone kwoty już po rozstrzygnięciu zbiegu.
Zajęcie wynagrodzenia
Zgodnie z art. 881 Kodeksu postępowania cywilnego, komornik sądowy przystępuje do egzekucji z wynagrodzenia za pracę przez jej zajęcie. Ma on zatem obowiązek zawiadomić dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i aż do pełnego pokrycia długu nie wolno mu odbierać wynagrodzenia za prace zlecone, nagród czy też premii, które przysługują mu w związku z pozostawaniem w zatrudnieniu. Ustawodawca ? w przypadku zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę ? ustalił również kwoty wolne od zajęcia. Zgodnie z art. 871 § 1 Kodeksu pracy wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
- minimalnego wynagrodzenia za pracę, które ustalane jest na podstawie odrębnych przepisów, przysługujące pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ? przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
- 75% wynagrodzenia ? przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
- 90% wynagrodzenia ? przy potrącaniu kar pieniężnych, które przewidziane zostały w art. 108 Kodeksu pracy.
Podobnie do kwestii zajęcia wynagrodzenia podchodzi organ administracyjny, zaś pracodawca ma obowiązek zastosować się do tych samych przepisów, jakie zostały podane powyżej. Jednocześnie należy pamiętać, że nieco inaczej sytuacja wygląda wówczas, gdy dochodzi do zbiegu egzekucji.
Pracodawca musi przekazać informacje
Podstawową kwestią jest to, że pracodawca powinien wszystkim organom, które zajmują wynagrodzenie dłużnika (będącego jego pracownikiem) udzielić stosownych informacji. Obowiązkiem podmiotu zatrudniającego ? w ciągu tygodnia ? jest:
- przedstawić za okres trzech miesięcy poprzedzających zajęcie (za każdy miesiąc oddzielnie) zestawienie periodycznego wynagrodzenia dłużnika za pracę oraz oddzielenie jego dochodu z wszelkich innych tytułów,
- podanie, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywane wierzycielowi.
Pracodawca powinien również wskazać, czy istnieją przeszkody do wypłacenia wynagrodzenia za pracę. Jeżeli tak, to niezbędne jest złożenie oświadczenia o rodzaju tych przeszkód, w szczególności zaś powinien podać, czy do wynagrodzenia roszczą sobie prawo inne osoby lub podmioty.
Pieniądze do depozytu
Z uwagi na fakt, że zbieg egzekucji sądowej i administracyjnej rozstrzyga sąd, pracodawca faktycznie nie wie, do którego podmiotu powinien przekazywać zajętą część wynagrodzenia. Z tego też względu tak istotne jest to, aby wszelkie potrącone kwoty były przekazywane do depozytu (może być to depozyt sądowy). Wówczas, już po rozstrzygnięciu zbiegu przez sąd, od podmiotu, który został wyznaczony do łącznego prowadzenia postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi, pracodawca powinien otrzymać stosowną informację, która jest dla niego wiążąca ? to właśnie na konto tego podmiotu powinien przekazywać pieniądze zgodnie z zajęciem. Warto również pamiętać, że komornik sądowy lub organ administracyjny powinien przesłać szczegółowe rozliczenie i informacje o stanie zadłużenia pracownika, którego zajęcie wynagrodzenia dotyczy.