Spis treści
Umowy na czas określony są często wykorzystywane przez pracodawców. Warto wskazać, że przy takiej umowie zainteresowane strony powinny wskazać datę lub wydarzenie, od którego umowa przestanie obowiązywać. Z punktu widzenia pracodawcy taka umowa jest o tyle korzystna, że osoba zatrudniona korzysta z mniejszej liczby uprawnień, łatwiej i szybciej można się też z nią pożegnać. W związku z częstymi nadużyciami w tej materii i faktem, że osoby świadczące pracę mogą w ten sposób przepracować praktycznie całe swoje życie, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej opracowało projekt nowelizacji Kodeksu pracy. Zmiany mają być duże.
Zmiany w umowach czasowych
Zmiany w umowach czasowych mogą mieć znaczący wpływ na sposób prowadzenia działalności przez pracodawców. Umowy na czas określony, powszechnie stosowane w różnych branżach, mogą podlegać nowym regulacjom i ograniczeniom. Rozumienie tych zmian jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z prawem i optymalizacji zarządzania zasobami ludzkimi. W tym kontekście, czas trwania umowy staje się kluczowym aspektem, który może wymagać szczegółowej analizy i dostosowania przez pracodawcę.
Zmiany dotyczące umowy na czas określony mogą również wpływać na strategie rekrutacji i zatrudnienia. Dla pracodawców, których interesuje elastyczność i zdolność dostosowania się do zmieniających się warunków rynkowych, umowy na czas określony były często preferowanym rozwiązaniem. Nowe przepisy mogą jednak wpłynąć na to, jak te umowy są strukturyzowane i w jaki sposób mogą być stosowane, wymagając od pracodawców zrewidowania ich obecnych praktyk.
Czas trwania umowy, zwłaszcza w kontekście nowelizacji, staje się nie tylko kwestią prawną, ale również strategiczną. Długość umowy może wpływać na lojalność pracowników, stabilność zespołu i zdolność do planowania projektów. Zrozumienie, jak te zmiany wpłyną na umowy na czas nieokreślony oraz na czas określony, może pomóc pracodawcom w wypracowaniu bardziej zrównoważonych i skutecznych strategii zatrudnienia.
Podsumowując, nowe zmiany dotyczące umowy o pracę, zwłaszcza w kontekście umów na czas określony, są istotne dla każdego pracodawcy. Mają one wpływ na wiele aspektów prowadzenia biznesu, od zgodności z prawem po strategie zatrudnienia i zarządzania personelem. Świadome zrozumienie i adaptacja do tych zmian może prowadzić do większej elastyczności, efektywności i sukcesu w dłuższym okresie czasu. Dla pracodawców, którzy chcą pozostać konkurencyjni i zgodni z prawem, zrozumienie i adaptacja do tych zmian będzie kluczowa.
Łączny czas zatrudnienia
Aktualnie nie ma przepisów, które wskazywałyby, na jaki maksymalny czas może zostać zawarta umowa o pracę na czas określony. W związku z powyższym, na tym polu dochodzi do wielu nadużyć. Pracownicy, choć powinni po trzeciej umowie otrzymać umowę na czas nieokreślony, najczęściej podpisują umowy na tak długi czas, że w efekcie nie otrzymują tej umowy, która jest najbardziej pożądana - bezterminowej. Ponieważ problem został dostrzeżony przez pracowników Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, opracowany został projekt nowelizacji Kodeksu pracy właśnie pod tym kątem. Nowe przepisy będą precyzyjnie określały, na jaki czas może zostać podpisana umowa - łączny okres zatrudnienia u jednego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na czas określony nie będzie mógł przekraczać 33 miesięcy.
Typ Umowy | Maksymalny Czas Trwania | Okres Wypowiedzenia | Zmiany dla Pracodawców |
---|---|---|---|
Umowa na czas określony | 33 miesiące | Zgodnie z nowymi przepisami | Regulacje dotyczące czasu trwania i struktury |
Umowa na czas nieokreślony | Brak ograniczeń | Zależne od okresu zatrudnienia | Brak bezpośrednich zmian |
Zbyt długo? Umowa na czas nieokreślony
Jeżeli okres zatrudnienia przekroczy wskazane 33 miesiące, to umowa o pracę powinna stać się umową na czas nieokreślony. Co więcej, planowane zmiany odnoszą się również do zrównania okresów wypowiedzenia w stosunku do pracowników pracujących na umowy czasowe z osobami, które zostały zatrudnione na czas nieokreślony. Aktualnie, zgodnie z art. 33 Kodeksu pracy: "Przy zawieraniu umów o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem". Inaczej jest w przypadku umów zawartych na czas nieokreślony. Okres wypowiedzenia jest wówczas ściśle uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie - jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc - jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące - jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Wyjątki od zasady
W przygotowanym projekcie znalazły się też wyjątki. Proponowane zmiany nie mają dotyczyć choćby umów czasowych, które zostały zawarte w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Inną, zasadniczą zmianą jest usunięcie z katalogu umów umowy na czas wykonywania określonej pracy. Zgodnie ze zmianami, pracodawca i pracownik mogliby wybierać zatem wśród umów o pracę: na czas nieokreślony, na czas określony i na okres próbny.
Pracownik gorzej traktowany?
Przygotowany projekt ustawy nie jest przypadkowy. Warto wskazać, że pracownicy, którzy świadczą pracę w oparciu o umowę o pracę na czas określony są rzeczywiście - w niektórych sytuacjach - gorzej traktowani. Dotyczy to głównie wyżej wskazanego okresu wypowiedzenia. Kiedy umowę zawartą na kilka lat rozwiązuje pracodawca, pracownik nie jest właściwie chroniony - musi liczyć się z utratą źródła zarobków w ciągu kilkunastu dni.
To może Cię również zainteresować