Spis treści
W Nowej Zelandii podobnie, jak w Polsce należy złożyć roczną deklarację podatkową. Rozliczenie się z fiskusem jest jedyną metodą uzyskania zwrotu nadpłaconego podatku. W ten sposób można także otrzymać pewne ulgi. Wyjeżdżając do pracy za granicę, warto się zapoznać z obowiązkami i prawami podatkowymi. Przyjrzyjmy się bliżej zasadom rozliczania podatku dochodowego w Nowej Zelandii.
Kiedy należy złożyć deklarację podatkową w Nowej Zelandii?
Urząd skarbowy w Nowej Zelandii (Inland Revenue Department) wymaga dokonania rozliczenia przez podatników po zakończeniu roku podatkowego. Ten nie jest jednak tożsamy z rokiem kalendarzowym, jak to ma miejsce w Polsce. Rok podatkowy w Nowej Zelandii trwa od 1 kwietnia do 31 marca. Ta zmiana względem polskich realiów może na początku przysporzyć pewnych problemów.
Inland Revenue Department ustala co roku termin składania zeznań podatkowych na koniec pierwszego tygodnia lipca. Ominięcie tego terminu będzie skutkować naliczeniem odsetek bądź dodatkowych kar finansowych. Warto więc pamiętać o obowiązkach. Nowozelandzkie prawo pozwala na uzyskanie zwrotu podatku do czterech lat wstecz.
W jaki sposób należy się rozliczyć z podatku w Nowej Zelandii?
Podatnik przed rozliczeniem się z Inland Revenue Department musi sobie zdać sprawę ze statusu swojej rezydencji. Osoby będące rezydentami podatkowymi Nowej Zelandii muszą w deklaracji podatkowej zawrzeć wszystkie dochody uzyskane na całym świecie. Nierezydenci rozliczają się tylko z wpływów uzyskanych na terenie Nowej Zelandii.
Rezydentami kraju stają się osoby, które przebywały na jego terenie przeszło 183 dni w przeciągu 12 miesięcy. Status rezydencji można także uzyskać poprzez posiadanie stałego miejsca zamieszkania w Nowej Zelandii.
Nowozelandzki urząd skarbowy zachęca do wykonywania rozliczenia za pośrednictwem systemu on-line myIR. Podatnicy powinni założyć konto pod adresem: https://www.ird.govt.nz. W ten sposób nie tylko będą mieli możliwość szybkiego i sprawnego złożenia deklaracji podatkowej. System daje także dostęp do wszystkich informacji podatkowych oraz dokumentów potrzebnych do załatwiania spraw z urzędem skarbowym.
Obowiązkiem podatnika jest także zadbanie o uzyskanie numeru identyfikacji podatkowej IRD. Jego brak owocuje między innymi naliczeniem karnej stawki podatkowej na wynagrodzenie w wysokości 45%.
Posiadając numer IRD oraz konto w systemie myIR można przystąpić do wypełniania deklaracji podatkowej. Do poprawnego wykonania rozliczenia potrzebny jest dokument Summary of Earings (SOE). Odpowiednik polskiego PIT-11 zawiera wszystkie informacje o uzyskanym dochodzie w minionym roku podatkowym oraz o wysokości pobranych składek na poczet podatku dochodowego. Pracodawcy mają obowiązek wydać SOE pracownikom do końca maja. Informacje zawarte w dokumencie są przekazywane także urzędowi skarbowemu.
W przypadku braku SOE można się posiłkować odcinkami z wypłaty, czyli payslipami. Rozliczenie podatku drogą on-line owocuje zazwyczaj dość szybkim zwrotem podatku, choć procedura może potrwać nawet do 6 miesięcy.
Czy mogę uzyskać ulgi podatkowe w Nowej Zelandii?
Inland Revenue Department daje możliwość skorzystania z pewnych ulg podatkowych rezydentom podatkowym. Urząd skarbowy sam przyznaje odliczenia oraz wylicza ich wysokość. Najczęściej stosowne odpisy są przyznawane podatnikom o niższych i średnich dochodach. Główna ulga indywidualna jest przeznaczona dla osób zarabiających rocznie od 24 000 NZD do 48 000 NZD. Osoby o dochodach do 44 000 NZD otrzymają odpis w wysokości 520 NZD. Za każdego dolara powyżej 44 000 NZD do zwrotu dolicza się 13 centów.
Pewne ulgi podatkowe przysługują także na dzieci pod warunkiem, że te przebywają razem z rodzicami w Nowej Zelandii. Odpisom podlegają także darowizny na rzecz zatwierdzonych organizacji.
Jak rozliczyć dochód z Nowej Zelandii w Polsce?
Polscy rezydenci podatkowi mają obowiązek złożenia rocznej deklaracji podatkowej. Muszą w niej wykazać dochód z zagranicy, co się robi za pomocą deklaracji PIT-36 z załącznikiem ZG. Na szczęście nie trzeba się obawiać podwójnego opodatkowania dochodów, choć zmienia się metoda rozliczania.
Dotychczas Polskę i Nową Zelandię łączyła umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zakładała ona metodę wyłączenia z progresją. W efekcie dochód z Nowej Zelandii nie był opodatkowany, ale wliczał się do ustalenia stopy procentowej podatku nakładanego na pozostałe dochody.
Obecnie na mocy Konwencji MLI zmieniono metodę na odliczenie proporcjonalne. W efekcie dochód z Nowej Zelandii zostaje opodatkowany, ale podatnik ma prawo odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Odliczenie nie może przekroczyć wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany za granicą. To mniej korzystna metoda, ale ulga abolicyjna pozwala na zredukowanie podwójnego podatku.
Rozliczenie podatku w Nowej Zelandii nie jest skomplikowane. Osoby nieczujące się najlepiej w kwestiach podatkowych mogą zawsze skorzystać z pomocy biur podatkowych zajmujących się rozliczaniem podatków za dochody w Nowej Zelandii.
To może Cię również zainteresować
