Spis treści
Osoby objęte podatkiem dochodowym IRPEF (Imposta sul reddito delle persone fisiche) mają obowiązek dokonania rocznego rozliczenia przed włoskim fiskusem. W ten sposób można się starać o zwrot nadpłaconego podatku. Złożenie deklaracji podatkowej jest też sposobem na wnioskowanie o uzyskanie ulg podatkowych. Przyjrzyjmy się procesowi ubiegania o zwrot nadpłaconego podatku dochodowego we Włoszech.
Kiedy należy składać deklarację podatkową we włoskim urzędzie skarbowym?
Urząd skarbowy we Włoszech (Agenzia delle Entrate) wymaga złożenia deklaracji podatkowej po zakończeniu roku podatkowego. Ten podobnie, jak w Polsce jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, co oznacza, że trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Agenzia delle Entrate wyznaczyła termin do składania deklaracji między 1 maja i 31 lipca następnego roku po zakończonym roku podatkowym. W przypadku niedostosowania się do terminu fiskus wyliczy podatek na podstawie posiadanych informacji i naliczy stosowne odsetki.
W zależności od formy uzyskiwania dochodu podatnicy muszą wypełnić jedną z dwóch deklaracji. Osoby pozostające w stosunku pracy z jednym pracodawcą w trakcie roku oraz emeryci i renciści uzupełniają formularz 730. W przypadku pracy u kilku pracodawców bądź pozyskiwania dochodów z innych umów niż umowa o pracę należy złożyć dokument Modello Unico. Włoskie prawo pozwala starać się o zwrot podatku do czterech lat wstecz. Oznacza to, że w 2020 roku można złożyć deklarację za lata 2019, 2018, 2017 oraz 2016.
Kierownik Zakładu Produkcji Wyposażenia Łazienek
EXCELLENT PROFILE GRZYBCZYK, ROGODA, SZCZEPOCKI, ZIĘBICKI SPÓŁKA JAWNA
- Podłęże
Jakie dokumenty potrzebuję do rozliczenia podatku we Włoszech?
W sprawach finansowych najważniejszy jest Numer Identyfikacji Podatkowej (Codice Fiscale). Każda osoba przybywająca do Włoch musi zadbać o nadanie Codice Fiscale. Bez tego numeru nie będzie możliwe podjęcie pracy najemnej, ale także nie będzie można dokonać żadnej operacji finansowej. Numer jest konieczny przy choćby zakładaniu konta bankowego czy zawieraniu umów jak wynajem mieszkania.
Podstawowym dokumentem służącym do poprawnego wypełnienia deklaracji podatkowej jest zaświadczenie o dochodach CUD. Odpowiednik polskiego formularza PIT-11 jest wystawiany przez pracodawcę. Dokument musi zostać przekazany pracownikowi najpóźniej do 15 marca po zakończonym roku podatkowym, bądź maksymalnie do 12 dni po zakończeniu stosunku pracy. CUD zawiera szczegółowe informacje na temat uzyskanego dochodu oraz wysokości odprowadzonych składek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.
Podatnik potrzebuje dokumenty CUD od wszystkich pracodawców, dla których pracował w rozliczanym roku podatkowym. W przypadku korzystania z ulg podatkowych warto także posiadać dokumenty potwierdzające poniesione koszta objęte prawem do odpisu.
Jakie ulgi podatkowe można uzyskać we Włoszech?
Włoski urząd skarbowy pozwala na skorzystanie z szeregu ulg podatkowych. Na początek warto wspomnieć o kwocie wolnej od podatku. Ta jest uzależniona od formy pracy. Pracownicy na umowie o pracę, którzy przepracowali pełne 12 miesięcy, mogą odliczyć od podstawy opodatkowania 8 000 euro. Osoby zatrudnione na innych umowach, pracujące przez niepełne 12 miesięcy oraz samozatrudnieni odliczą 4 800 euro. Podatnicy mają możliwość uszczuplenia kwoty należnego podatku z tytułu kilku ulg.
- odsetki z kredytu na zakup mieszkania bądź domu;
- koszty kształcenia średniego, wyższego i doskonalenia zawodowego;
- wydatki na małżonka oraz dzieci na utrzymaniu. Do 800 euro na dziecko i 800 euro na małżonka. Osoby na utrzymaniu nie mogą przekraczać rocznego dochodu w wysokości 3000 euro;
- koszty ubezpieczeń na życie;
- wydatki na aktywność sportową dzieci w wieku od 5 do 18 lat;
- koszty leczenia podatnika powyżej 150 euro - 19% wydatków.
Agenzia delle Entrate pozwala na dokonanie sporej ilości odpisów, więc podatnik ma możliwość uzyskania dość wysokiego zwrotu podatku. Tym bardziej warto pamiętać o obowiązku złożenia deklaracji podatkowej we włoskim urzędzie skarbowym.
Czy dochód uzyskany we Włoszech rozliczyć w Polsce?
Polscy rezydenci podatkowi mają obowiązek złożenia rocznej deklaracji podatkowej przed ojczystym urzędem skarbowym. W takim wypadku będą musieli wykazać dochód uzyskany we Włoszech w formularzu PIT-36 z załącznikiem ZG. Na szczęście nie ma się co obawiać podwójnego opodatkowania tychże dochodów.
Polska i Włochy zawarły wspólną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów. Oznacza to, że w przypadku konieczności rozliczenia w obu krajach podatnik nie będzie musiał płacić podatku podwójnie. Umowa zakłada zastosowanie metody wyłączenia z progresją. Co to oznacza?
W przypadku rozliczenia w Polsce dochód z Włoch zostaje uwzględniony w deklaracji, ale nie podlega opodatkowaniu. Jest on jednak brany pod uwagę przy wyliczeniu stopy procentowej dla podatku nakładanego na pozostały polski dochód.
Podatków nie da się uniknąć, ale na szczęście we Włoszech można sobie zapewnić zwrot nadpłaconego podatku. Także przy rozliczeniu w Polsce nie trzeba się obawiać podwójnego opodatkowania. Deklarację można składać samodzielnie bądź skorzystać z pomocy biur podatkowych. Włoskie władze polecają skierowanie się do Centrów Pomocy Fiskalnej przy związkach zawodowych (CAF - Centro Assistenza Fiscale). Zagraniczni pracownicy znajdą w nich pomoc przy poprawnym wypełnieniu włoskiej deklaracji podatkowej.
To może Cię również zainteresować
