Spis treści
Telepraca została przez ustawodawcę uregulowana w Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 675 § 1: „Praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną”. Niestety, choć z założenia ma pomóc pracodawcy w obniżeniu kosztów pracy, to niewielu się na taką decyduje. Okazuje się bowiem, że problemem jest przede wszystkim brak wiedzy, jak z telepracy korzystać. Pytania mają zarówno pracodawcy, jak i pracownicy. Co więcej, taka forma pracy – w rozumieniu Kodeksu pracy – to również spore obowiązki po stronie podmiotu zatrudniającego. Nie dziwi zatem fakt, że wciąż duży odsetek pracodawców decyduje się przede wszystkim na zatrudnianie w oparciu o umowy cywilnoprawne.
Definicja telepracy
Definicja telepracy w polskim prawie pracy jest precyzyjnie określona i podlega regulacjom prawnym. Telepraca pracownik wykonuje na podstawie specjalnych umów i regulacji. Istotne są zrozumienie i zastosowanie odpowiednich zasad, aby zarówno pracodawca, jak i telepracownicy mogli efektywnie wykonywać swoje obowiązki zgodnie z prawem.
Praca w formie telepracy
Praca w formie telepracy jest coraz częściej wybierana przez pracodawców. Nie tylko umożliwia to zwiększenie elastyczności w zarządzaniu zasobami ludzkimi, ale także pozwala na zatrudnienie specjalistów z różnych regionów kraju. Wykonywania telepracy wymaga jednak szczególnego podejścia zarówno w kwestii umowy o telepracę, jak i warunków telepracy, takich jak bezpieczeństwo danych i odpowiednie środki komunikacji elektronicznej.
Warunki telepracy
Warunki telepracy są kluczowym aspektem, który każdy pracodawca musi wziąć pod uwagę. Obejmują one nie tylko techniczne wymagania, takie jak sprzęt i oprogramowanie, ale także aspekty prawne i organizacyjne. Ustalenie jasnych zasad i wytycznych dotyczących telepracy pomoże zapewnić, że proces przebiega sprawnie, a telepracownicy są zmotywowani i zadowoleni ze swojej roli w organizacji.
Zmniejszyć koszty
Wprowadzenie do przepisów telepracy, jak wskazano powyżej, miało pomóc pracodawcom w redukcji kosztów związanych z zatrudnieniem. Warto pamiętać, że każdy podmiot zatrudniający nie tylko musi wypłacić wynagrodzenie swoim podwładnym, ale również opłacić wynajem pomieszczeń biurowych czy uiścić rachunki za korzystanie z mediów czy telefonu. Z tego właśnie względu wierzono, że ta forma zatrudnienia spotka się z ogromnym zainteresowaniem wśród podmiotów zatrudniających. Tymczasem jest odwrotnie, choć – co trzeba przyznać – telepraca to nie tylko korzyści na polu materialnym.
Spawacz TIG!!! BERLIN
Rübsam Fachkräfte GmbH & Co.KG
- Niemcy
PRACA NA MAGAZYNIE KURIERSKIM**SKAWINA**PŁK.DĄBKA**DARMOWY TRANSPORT
TWG Polska Sp. z o.o.
- Skawina
Operator wózków widłowych
Zakład Wyrobów Metalowych STRUMET Sp. z o. o.
- Strumień
Elastyczne zatrudnienie
Wdrożenie telepracy to – z punktu widzenia pracodawcy – również szansa na usprawnienie działań przez elastyczne ukształtowanie stosunku pracy. Możliwe jest tu nie tylko zwiększenie wydajności pracowników, ale również dokonanie optymalizacji zatrudnienia. Dzieje się tak dlatego, że większość zatrudnionych zupełnie inaczej wykonuje swoje służbowe zobowiązania w warunkach domowych. Specjaliści podkreślają przy tym, że dobre rozplanowanie pracy pozwala nie tylko na zmniejszenie etatu tym osobom, które tego potrzebują z uwagi na swoje życie prywatne, ale również na zatrudnianie bezrobotnych. W takiej sytuacji pracodawca przyczynia się do zmniejszenia bezrobocia.
Problemy z motywacją
Co prawda, jednym z poważniejszych problemów pracy w domu jest ewentualny brak motywacji osób, które mają w ten sposób wykonywać swoje zadania. Ale trzeba pamiętać, że firma nie musi wszystkich pracowników oddelegowywać do takiej formy pracy. Szef powinien kierować się przede wszystkim predyspozycjami swoich zatrudnionych. Osoby, które idealnie nadają się do pracy w domu są nie tylko zdyscyplinowane, ale również odpowiedzialne czy sumienne. Tu podstawową kwestią jest rozmowa – sam pracownik powinien czuć, że sprosta zadaniu.
Nie we wszystkich branżach
Choć wydaje się to jasne, trzeba podkreślić, że telepraca nie sprawdza się we wszystkich branżach. Z całą pewnością można powiedzieć, że takie rozwiązanie nie zda egzaminu w firmach, które ukierunkowane są na produkcję dóbr materialnych. Z drugiej strony, telepraca wydaje się być idealna w przypadku firm, które skupione są na usługach – świadczyć pracę w formie telepracy mogą handlowcy, ankieterzy, agenci nieruchomości, graficy czy korektorzy. Warto jednak pamiętać, że oddelegowane do takiej pracy osoby powinny posiadać odpowiednie predyspozycje.
Dla ludzi młodych
Bez wątpienia telepraca to świetne rozwiązanie dla ludzi młodych, którzy są na czasie nie tylko z innowacyjnymi technologiami, ale również szybko odnajdują się wśród rozwiązań, które są dopiero wprowadzane na rynek. Z całą pewnością to również dobra forma pracy dla tych wszystkich, którzy przez długi czas pozostawali w rejestrze Powiatowych Urzędów Pracy. Co więcej, telepracy powinni spróbować ci, którzy w przyszłości zamierzają otworzyć własną działalność gospodarczą. Może okazać się, że doświadczenia wyniesione z takiej pracy okażą się nieocenione w przyszłości.
Współcześnie telepraca tylko przez wąską grupę osób postrzegana jest jako forma zatrudnienia, która umożliwia pogodzenie życia prywatnego z zawodowym. Warto jednak wiedzieć, że między innymi ten problem miał na uwadze ustawodawca, który stworzył zarówno warunki instytucjonalne, jak i prawne, które umożliwiają współcześnie świadczenie pracy właśnie w formie telepracy. Ponadto, takie rozwiązanie pozwala zaoszczędzić pracownikom całkiem spore pieniądze - jest to możliwe, gdyż nie muszą oni utrzymywać powierzchni biurowej. I choć telepraca jest skierowana do stosunkowo szerokiej grupy pracowników (dziennikarze, architekci, administratorzy sieci, ankieterzy), to wciąż niewiele osób w takiej formie jest zatrudniona.
Uregulowanie telepracy
Telepraca została wprowadzona do Kodeksu pracy w 2007 roku. Warto wiedzieć, że stało się to w związku z postanowieniem Europejskiego ramowego porozumienia w sprawie telepracy z dnia 16 lipca 2002 roku. Na mocy tego dokumentu należy stwierdzić, że telepraca ma dowolny charakter. Oznacza to, że może zostać wprowadzona zarówno przez zainteresowanego pracownika, jak i pracodawcę. Taka propozycja nie jest jednak jednoznaczna z koniecznością jej przyjęcia - każda z zainteresowanych stron może ją odrzucić. Gdy jednak strony dojdą do porozumienia w tym zakresie to istotne jest, aby telepracownik uzyskał od pracodawcy pisemną informację o pracy, jaką powinien wykonywać.
Wprowadzenie telepracy nie oznacza też, że pracownik jest pracownikiem "gorszej kategorii". W takiej sytuacji nie zmienia się jego status zatrudnienia, zaś ewentualna odmowa świadczenia takiej pracy nie może być podstawą do ewentualnego rozwiązania pracy. Pracodawca ma przy tym możliwość monitorowania pracy i postępów pracownika zgodnie z przepisami.
Definicja w Kodeksie pracy
W Kodeksie pracy znaleźć można definicję telepracy. Wskazuje ona przede wszystkim na cechy, które wyróżniają ten sposób wykonywania pracy od jej świadczenia w ramach klasycznego stosunku pracy. Można powiedzieć, że telepraca charakteryzuje się przede wszystkim regularnym wykonywaniem pracy przez pracownika poza zakładem pracy. Osoba zatrudniona, aby porozumieć się z pracodawcą lub wykonać powierzone jej obowiązki, korzysta ze środków komunikacji elektronicznej. Oznacza to, że w stosunku do tradycyjnych form zatrudnienia wyróżnia się na tym, że:
- praca wykonywana jest przez pracownika regularnie poza zakładem pracy,
- wykorzystywane są środki komunikacji elektronicznej,
- wyniki pracy zatrudniony pracownik przekazuje również za pomocą środków elektronicznych.
W pozostałych elementach nie wyróżnia się ona od klasycznego stosunku pracy. Za swoją pracę zatrudniony powinien otrzymać płacę, przysługują mu również wszelkie świadczenia pracownicze.
Szczególne obowiązki stron
Ponieważ telepraca jest szczególną formą pracy, pojawiają się tu odrębne, dodatkowe obowiązki stron. O czym mowa? Takie zostały uregulowane w art. 6711 Kodeksu pracy. Zgodnie z nimi pracodawca ma między innymi obowiązek dostarczenia pracownikowi wszelkiego sprzętu, który będzie mu niezbędny do prawidłowego wykonywania pracy, jak również sprzęt ten ubezpieczyć i pokryć ewentualne koszty, które wiążą się bezpośredniego z jego instalacją, serwisem czy konserwacją. W przypadku, gdy jest to konieczne, na pracodawcy będzie ciążyć finansowe pokrycie ewentualnego szkolenia w zakresie obsługi sprzętu. W odniesieniu do pracownika sytuacja ta dotyczy przede wszystkim faktu, że musi on udostępnić swoje miejsce pracy, które najczęściej znajduje się w jego mieszkaniu, do wglądu swojego przełożonego. Dzieje się tak dlatego, że przepisy prawa pracy umożliwiają podmiotowi zatrudniającemu przeprowadzenie kontroli i sprawdzenie, czy pracownik wywiązuje się z powierzonych mu zadań służbowych.
To może Cię również zainteresować
