Obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy zostały ustalone w Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 207 § 1 pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Ponadto, w przypadku, gdy warunki, jakie panują w zakładzie pracy nie odpowiadają poszczególnych przepisom bezpieczeństwa i jednocześnie stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracowników, mają oni prawo do powstrzymać się od wykonywania pracy. W jaki sposób pracodawca powinien zadbać o to, aby zakład pracy spełniał wszystkie podstawowe kwestie z zakresu higienicznych warunków pracy?
Jak to wygląda w praktyce?
To branżę budownictwa postrzega się jako tą, która obciążona jest wysokim poziomem ryzyka zawodowego. I choć z roku na rok wypadków coraz mniej, należy pamiętać, że stan bezpieczeństwa pracy w wielu zakładach jest wciąż niewystarczający. Uchybień jest tyle, że odpowiednie jednostki przeprowadzają wciąż inspekcje. Niestety, ochrona życia pracownika wciąż postrzegana jest w wielu firmach jako wydatek, nie zaś korzyść, która może rozwijać firmę. Z drugiej strony, warto pamiętać, że obowiązki ma zarówno podmiot zatrudniający, jak i sam pracownik. Tylko współdziałanie w zakresie bezpieczeństwa przynosi pożądane rezultaty. O czym muszą pamiętać strony umowy o pracę?
Co mówi teoria?
Zgodnie z art. 207 § 2 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany ?chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki?. Obowiązki zatrudniającego sprowadzić można do kilku kwestii. Istotna jest sama organizacja pracy, w taki sposób, aby warunki w zakładzie były bezpieczne. Ponadto, pracodawca powinien przestrzegać zasada bezpieczeństwa i higieny pracy, zaś w przypadku wykrycia uchybień w tym zakresie jego obowiązkiem jest podejmowanie takich działań, które skutecznie wyeliminują braki. Podmiot zatrudniający powinien też na bieżąco kontrolować stan bezpieczeństwa w zakładzie pracy. W przypadku zmian warunków pracy lub też wprowadzeniu nowoczesnym maszyn, musi zadbać o właściwe szkolenia dla pracowników. Ponadto, polityka bezpiecznego miejsca pracy odnosi się także do zapobiegania wypadkom w miejscu pracy.
Rozpoczęcie działalności
Choć ustawodawca stworzył stosowne zapisy, należy odnotować, że pracodawca, który rozpoczyna dopiero działalność gospodarczą, może liczyć na opinię inspektora pracy, jak i inspektora sanitarnego. Zgodnie z art. 209 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca, który rozpoczyna działalność jest obowiązany ?w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego okręgowego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności?. Obowiązek ten pracodawca będzie musiał dopełnić również wówczas, gdy będzie zmieniać miejsce lub zakres prowadzonej działalności.
Pierwsza pomoc
Aspekt bezpieczeństwa w zakładzie pracy dotyczy również udzielania pierwszej pomocy tym pracownikom, którzy ulegli wypadkowi podczas wykonywania obowiązków służbowym. Pracodawca, zgodnie z przepisami, ma obowiązek:
? zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, ? wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy i wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, ? zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
Opisane powyżej działania, w każdym przypadku, powinny być dostosowane do wielkości zakładu pracy, jak i ilości pracowników. Jeżeli pracodawca zatrudnia jedynie pracowników młodocianych, to wypunktowane obowiązki wykonywać może sam.
Zagrożenia zdrowia lub życia
Zakład pracy to miejsce, w którym mogą mieć miejsce różne zdarzenia. W przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub też życia pracowników, podmiot zatrudniający powinien podjąć niezwłocznie działania, które pozwolą mu poinformować wszystkich zatrudnionych o zagrożeniu. Do takich należy również dostarczenie pracownikom takich instrukcji, które umożliwią im bezpieczne przerwanie pracy i oddalenie się z miejsca zagrożenia. Wznowienie pracy nastąpić może dopiero po całkowitym usunięciu zagrożenia. Pamiętać też należy, że pracownicy, którzy podjęli działania mające uchronić ich przed niebezpieczeństwem, nie muszą tego dokonywać w porozumieniu z przełożonymi. Innymi słowy mówiąc, nie ponoszą oni konsekwencji swoich działań chyba, że zaniedbali swoich obowiązków.
To może Cię również zainteresować
