Spis treści
Przywrócenie do pracy a Kodeks pracy
Zgodnie z art. 242 § 1 Kodeksu pracy Pracownik może dochodzić swych roszczeń ze stosunku pracy na drodze sądowej. W momencie wniesienia sprawy do właściwego sądu osoba zatrudniona może wnioskować zarówno o odszkodowanie, jak i przywrócenie do pracy. W drugim przypadku mowa o wznowieniu przerwanego stosunku pracy z uwagi na bezprawne zwolnienie. Wówczas nie ma konieczności zawierania nowej umowy, niemniej jednak pracownik musi pamiętać o konieczności dopełnienia formalności.
Dalej, musi on też mieć świadomość, że pozew o przywrócenie do pracy skutkujący pozytywnym dla pracownika wyrokiem niekoniecznie oznacza możliwość wykonywania dokładnie tej samej pracy. Nie zawsze będzie mógł on wrócić na swoje poprzednie stanowisko, niekiedy więc nie uzyska wszystkich wcześniej przysługujących mu uprawień. Podpowiadamy, o czym powinien pamiętać zatrudniony, który na mocy wyroku powraca do pracy.
Wcześniej pracodawca był do tego zobligowany dopiero po zakończeniu postępowania całego postępowania procesowego.
Termin przywrócenia do pracy
Odnowienie stosunku pracy jest ściśle związane ze spełnieniem przez pracownika określonych formalności. Mowa tu o zgłoszeniu faktu powrotu do pracy i to w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku o wznowieniu przerwanego stosunku pracy. Jeżeli zatrudniony nie dopełni tego obowiązku, to zgodnie z art. 48 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca może odmówić ponownego zatrudnienia pracownika. Wyjątkiem jest tu sytuacja, w której to przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.
Nieco inaczej będzie w przypadku tego pracownika, który w międzyczasie podjął pracę w innej firmie. Wówczas może on bez wypowiedzenia, za trzydniowym uprzedzeniem rozwiązać umowę o pracę z tym pracodawcą w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy. Rozwiązanie umowy w tym trybie pociąga za sobą skutki określane prawem dotyczącym rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem (art. 48 § 2 Kodeksu pracy).
- uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne,
- przywrócenie do pracy oraz wypłata wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy (w przypadku przychylenia się sądu do wniosku powoda powrót możliwy jest jeszcze przed zakończeniem procesu),
- odszkodowanie.
Przywrócenie do pracy na stanowisko
Pracodawca, który przegrał w sądzie sprawę, na mocy wyroku ma obowiązek przywrócić do pracy swojego pracownika. W takim przypadku powinien on zagwarantować mu takie samo stanowisko, jakie zajmował on przed zwolnieniem. Takie zdanie wyraził Sąd Najwyższy, który w orzeczeniu z dnia 2 grudnia 1992 roku (sygn. akt I PRN 55/92) wskazał, że to właśnie wynika z istoty przywrócenia do pracy. W praktyce jednak nie zawsze jest to możliwe.
Może mieć miejsce taka sytuacja, w której to stanowisko pracy zajmowane niegdyś przez pracownika zostało już zlikwidowane lub też objęte zostało ono przez inną osobę. W takim wypadku pracodawca może skorzystać z możliwości, jaką daje mu art. 42 § 4 Kodeksu pracy. Mowa tu o przeniesieniu zatrudnionego na inne stanowisko pracy na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, pod warunkiem, że nie spowoduje to obniżenia wynagrodzenia i jednocześnie odpowiada kwalifikacjom pracownika.

Przywrócenie do pracy po wyroku sądu – o czym trzeba pamiętać?
Pracownik, który uzyskuje w sądzie orzeczenie po swojej myśli, jest przekonany, że po powrocie do pracy będą mu przysługiwały takie same uprawnienia jak przed rozwiązaniem umowy. Warto wskazać, że ta sprawa nie jest tak oczywista.
Co prawda, pracodawca ma obowiązek zagwarantować mu takie samo stanowisko pracy, niemniej jednak z punktu widzenia formalności pierwsza niekorzyść może ujawnić się w wymiarze urlopu wypoczynkowego. Osoba zatrudniona musi być świadoma, że okres między rozwiązaniem umowy a przywróceniem do pracy nie zalicza się do czasu, w którym pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego. Dzieje się tak dlatego, że wymiar dni wolnych jest ściśle związany z istnieniem stosunku pracy, zaś przepisy regulujące tę kwestię nie wprowadzają swoistego rodzaju fikcji w tym zakresie.
Przywrócenie do pracy a odszkodowanie
Każdemu pracownikowi, który został przywrócony do pracy na mocy wyroku sądowego, przysługuje wynagrodzenie za czas, w którym pozostawał on bez pracy z uwagi na bezprawne rozwiązanie umowy. Zgodnie z art. 47 Kodeksu pracy jest to jednak wynagrodzenie nie więcej niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące, nie więcej niż 1 miesiąc.
Jednocześnie znacznie szersze uprawnienia w zakresie dochodzenia wynagrodzenia mają osoby, które znajdują się pod szczególną ochroną. Mowa tu o pracownikach w wieku przedemerytalnym, jak i pracownicach w ciąży czy na urlopie macierzyńskim.
Przywrócenie do pracy wyrokiem sądu a zwrot odprawy
W niektórych przypadkach może okazać się, że wygranie sprawy o przywrócenie do pracy będzie wiązało się z koniecznością zwrotu otrzymanej odprawy, która wypłacana jest zgodnie z tak zwaną ustawą o zwolnieniach grupowych. Mowa tu o takiej sytuacji, w której zatrudniony udowodni przed sądem, że powód jego zwolnienia nie był spowodowany przyczynami, które leżały bezpośrednio po stronie zakładu pracy, ale chęcią pozbycia się go z firmy. Wówczas, otrzymując korzystne dla siebie orzeczenie przywracające go do pracy, musi on liczyć się z koniecznością zwrócenia odprawy swojemu pracodawcy.
To może Cię również zainteresować