Spis treści
Potrącenia są dokonywane na podstawie założeń z karty podatkowej. Oznacza to, że po upływie roku podatkowego można się ubiegać o zwrot nadpłaconego podatku. Liczne ulgi podatkowe oraz ewentualne błędne wyliczenia sprawiają, że można uzyskać całkiem wysokie zwroty.
Przyjrzyjmy się, jak wygląda ubieganie się o zwrot nadpłaconego podatku. W jaki sposób rozliczyć podatek z norweskim fiskusem oraz czy zapłacimy podwójny podatek dochodowy w Polsce?
Kiedy składać deklarację podatkową w Norwegii?
Na wstępie warto odnotować, że każdy podatnik w Norwegii powinien posiadać kartę podatkową Skattekort. To na jej podstawie pracodawca potrąca składki na poczet podatku, a urząd skarbowy dokonuje wstępnych wyliczeń podatku. Po przyjeździe do Norwegii złożenie wniosku o Skattekort powinno być jedną z pierwszych czynności.
Jeżeli już posiadamy Skattekort i pracodawca odprowadza składki na poczet podatku dochodowego to pytanie, kiedy powinniśmy się rozliczyć? Podobnie, jak w Polsce, tak i w Norwegii rozliczenia rocznego dokonuje się po upływie roku podatkowego. Ten jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, a więc trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Podatnicy otrzymują od urzędu skarbowego wstępne deklaracje podatkowe (Skattemelding), co ma miejsce na przełomie marca i kwietnia roku następnego. Podatnik ma obowiązek sprawdzenia przesłanych formularzy i naniesienia ewentualnych poprawek na przykład związanych z ulgami podatkowymi. Wypełnione deklaracje należy dostarczyć do urzędu skarbowego przed 30 kwietnia. Cały proces może się także odbyć za pośrednictwem usługi on-line: Altinn.no
Ostateczne decyzje podatkowe są wydawane w okresie od czerwca do października. W tym czasie podatnicy otrzymują informację, czy zostanie im wydany zwrot podatku, czy też będą musieli dopłacić.
Od stycznia 2019 roku została wprowadzona nowa forma opodatkowania. Kildeskatt jest przyznawana automatycznie na nierezydentów i pracowników zagranicznych pracujących w krótkich okresach na terenie Norwegii. Osoby objęte tą formą opodatkowania płacą miesięcznie stałe 25% podatku dochodowego od wynagrodzenia brutto. Stawka dla tych osób nie ulega zmianom ze względu na wysokość zarobków i nie muszą one składać rocznej deklaracji podatkowej. Co za tym idzie, nie są zobowiązane do ewentualnych dopłat podatku, ale także tracą prawo do zwrotu i korzystania z ulg.
Jakie dokumenty potrzebuję do rozliczenia podatku w Norwegii?
Złożenie deklaracji podatkowej wymaga skorzystania z kilku ważnych dokumentów. Przede wszystkim podatnik potrzebuje wstępną deklarację podatkową dostarczoną przez urząd skarbowy. To na nią się nanosi ewentualne poprawki i odsyła wypełnioną do urzędu.
Do końca stycznia każdego roku pracodawca ma obowiązek przekazania pracownikom podsumowania podatkowego Sammenstillingsoppgave. Odpowiednik polskiego PIT-11 zawiera wszystkie informacje na temat dochodu rocznego u danego pracodawcy oraz odprowadzonych składek na poczet podatku. Jeżeli podatnik pracował w rozliczanym roku podatkowym w kilku firmach, to potrzebuje stosownych dokumentów ze wszystkich przedsiębiorstw. W razie braku Sammenstillingsoppgave można się posłużyć odcinkami z wypłaty (Lønnsslipp).
Urząd skarbowy wymaga także podania stanu konta bankowego na dzień 31 grudnia rozliczanego roku podatkowego. Stosowne informacje znajdują się na druku Årsoppgave. W przypadku korzystania z niektórych ulg podatkowych konieczne jest wykazanie innych dokumentów potwierdzających zasadność starania się o ulgę.
Jakie ulgi mogę uzyskać w Norwegii?
System podatkowy w Norwegii przewiduje szereg ulg podatkowych pozwalających na pozyskanie sporych zwrotów nadpłaconego podatku. Wyliczankę ulg należy zacząć od dwóch najważniejszych odpisów, jakimi są kwota wolna od podatku oraz odliczenie od pensji pracownika.
Kwota wolna od podatku nosi nazwę Personfradrag i w 2019 roku wynosi 56 550 NOK. Taki dochód nie podlega opodatkowaniu. Kolejnym odpisem jest Minstefradrag przeznaczony tylko dla osób otrzymujących pensję. Mogą one odpisać w 2019 roku od podstawy podatku 100 800 NOK.
Osoby pracujące w Norwegii ale posiadające rodzinę w Polsce i często podróżujące na spotkania z nią, mogą uzyskać status Pendler. Wymogiem jest tu także wspólne zameldowanie. Za członków rodziny uznaje się małżonka oraz dzieci, a także rodziców w przypadku osób poniżej 21. roku życia.
- kosztów podróży,
- kosztów zakwaterowania w Norwegii,
- rachunków za prąd,
- dietę na każdy dzień, jeżeli w wynajmowanym lokalu nie ma kuchni,
- transport do miejsca pracy,
- kosztów biletów promowych,
- odsetki od kredytów,
- ulgi rodzicielskiej,
- wpłat na indywidualny fundusz emerytalny,
- datków na organizacje charytatywne.
Bardzo popularną ulgą podatkową był odpis 10% nazywany Standardfragdrag. Niestety ulga została zniesiona w 2019 roku.
Czy muszę rozliczyć dochód z Norwegii w Polsce?
Polskę i Norwegię wiąże umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. Na jej mocy dochody uzyskane w skandynawskim kraju nie podlegają opodatkowaniu przez polskiego fiskusa. W życie wchodzi tu tak zwana metoda wyłączenia z progresją. Co ona oznacza?
Składając PIT-36 z załącznikiem ZG należy wykazać dochód z Norwegii. Ten nie podlega opodatkowaniu w Polsce, ale jest brany pod uwagę przy wyliczaniu stopy procentowej dla polskiego podatku dochodowego.
Norweskie prawo podatkowe pozwala na odzyskanie sporej ilości podatku dochodowego przy rozliczeniu rocznym. Warto, więc o nim pamiętać, ponieważ w przypadku braku deklaracji fiskus sam rozliczy podatki i pozbawi szansy na uzyskanie zwrotu.
To może Cię również zainteresować
