Spis treści
Podstawą prawną Funduszu jest Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z 2004 roku. Ma ona na celu promocję zatrudnienia, łagodzenie skutków bezrobocia oraz aktywizacje zawodową osób bezrobotnych. Na budżet Funduszu pracy składają się głównie pieniądze ze składek opłacanych przez pracodawców, dotacji budżetu państwa czy środków pochodzących z Unii Europejskiej. Przeznaczany jest on między innymi na zasiłki dla osób bezrobotnych, rozwój pośrednictwa zawodowego oraz badania rynku pracy, a także na realizację staży podyplomowych dla lekarzy, stomatologów, pielęgniarek i położnych.
Fundusz Pracy - czym jest?
Fundusz pracy to celowy fundusz państwowy, którego dysponentem jest minister pracy i polityki społecznej. Jego głównym zadaniem jest pomoc osobom bezrobotnym w powrocie na rynek pracy. Oprócz wsparcia finansowego w postaci zasiłku, środki z Funduszu przeznaczane są także na prace interwencyjne (umowa podpisana jest między pracodawcą a urzędem pracy), roboty publiczne, szkolenie i przekwalifikowywanie bezrobotnych oraz rozwój pośrednictwa zawodowego. Fundusz Pracy udziela również pożyczek osobom pozostającym bez pracy, a które chciałyby założyć własną działalność gospodarczą. Na pożyczkę lub zwrot kosztów mogą liczyć także firmy i przedsiębiorstwa, które tworzą nowe miejsca pracy oraz zatrudniający absolwentów. Z pieniędzy zgromadzonych przez Fundusz finansuje się również wydatki na zasiłki i świadczenia przedemerytalne.
Plan wydatków Funduszu co roku zostaje szczegółowo opisany w Planie Finansowym Funduszu Pracy. Środki dzielone są na poszczególne województwa według algorytmu opisanego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 sierpnia 2014 roku. Decyzję dotyczącą tego jaka kwota zostanie przydzielona na jakie zadanie podejmuje zarząd danego województwa. Kieruje się on nie tylko limitem, ale także kryteriami ustalanymi przez sejmiki wojewódzkie. Z kolei wybór form aktywizacji osób pozostających bez zatrudnienia należy do starosty.
Składka na Fundusz Pracy
Składka na fundusz pracy opłacana jest przez pracodawcę lub inną jednostkę organizacyjną i wynosi 2,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wpłacana jest co miesiąc na wyodrębniony rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) wraz ze składkami emerytalnymi i zdrowotnymi. Oznacza to, że osoba zarabiająca minimalne krajowe wynagrodzenie, które w 2018 roku wyniosło 1530 zł brutto, oddaje z niego na fundusz 37,50 zł miesięcznie. W skali roku kwota ta wyniesie 450 zł.
Pracodawca ma obowiązek uiszczenia składki na Fundusz Pracy między innymi za osoby pozostające w stosunku pracy lub stosunku służbowym, wykonujące pracę nakładczą (tzw. chałupnictwo), wykonujące pracę podczas odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierające stypendia sportowe czy otrzymujące świadczenia socjalne przysługujące na urlopie górniczym. Składkę na Fundusz Pracy uiszcza się także za osoby zatrudnione na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy, która według Kodeksu Cywilnego stosuje przepisy dotyczące umowy zlecenia.
A co w przypadku, kiedy dana osoba posiada kilka źródeł dochodu? W takiej sytuacji, jeśli łączna kwota wynagrodzenia stanowiąca podstawę wymiaru składek jest równa bądź większa niż minimalna pensja krajowa, powstaje obowiązek uiszczenia opłaty na Fundusz Pracy. Jednak w tym wypadku nie jest on opłacany przez pracodawców, lecz przez osobę zatrudnioną. Należy również pamiętać o tym, że brak terminowej wpłaty lub zaniżenie kwoty składki może skutkować naliczeniem przez ZUS odsetek, które mogą wynieść nawet do 100% należności.
Zwolnienie z Funduszu Pracy - kto nie musi płacić składek?
Osoby zwolnione z Funduszu Pracy można podzielić na pięć głównych grup. Do pierwszej z nich należą pracownicy o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Składek nie odprowadzają przedsię biorcy Polskiego Związku Głuchych i Polskiego Związku Niewidomych, Związku Ociemniałych Żołnierzy RP, Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, Zakład Opieki nad Niewidomymi w Laskach oraz zakłady aktywności zawodowej.
Kolejną grupą, za którą pracodawcy nie muszą odprowadzać składek na Fundusz Pracy są kobiety w wieku minimum 55 lat oraz mężczyźni, którzy osiągnęli wiek minimum 60 lat. Brak obowiązku uiszczania opłaty następuje od pierwszego dnia kolejnego miesiąca po osiągnięciu wymaganego wieku. Wyjątkiem są osoby urodzone pierwszego dnia danego miesiąca. Wtedy obowiązek ten ustaje w dniu ich urodzin.
Pracodawca zwolniony jest również z opłat na rzecz Funduszu Pracy osobom po urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie rodzicielskim oraz urlopie wychowawczym. Brak obowiązku jego opłacania trwa przez 36 miesięcy od pierwszego miesiąca po powrocie do pracy. Od 31 grudnia 2015 roku do wyżej wymienionych urlopów wliczają się również dodatkowy urlop macierzyński oraz dodatkowy urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego.
Czwartą grupą osób, za które zakład pracy nie uiszcza składek na Fundusz, są osoby które ukończyły 50 lat, jednak na 30 dni przed zatrudnieniem były zarejestrowane w urzędzie pracy jako osoby bezrobotne. W tym przypadku okres przez jaki pracodawca nie dokonuje opłat to 12 miesięcy od pierwszego miesiąca po podpisaniu umowy o pracę.
Według zasad opłacania składek na Fundusz Pracy, opublikowanych na stronie internetowej ZUS-u, do ostatniej grupy należą osoby do 30 roku życia, które zostały skierowane do pracy przez Powiatowy Urząd Pracy. Podobnie jak w poprzednim przypadku okres braku wpłat na Fundusz również wynosi 12 miesięcy od pierwszego miesiąca zawarcia umowy z pracodawcą. Zwolnienie z opłaty nie ustaje nawet w momencie, jeśli pracownik w trakcie trwania tego okresu, ukończył 30 lat.
Fundusz Pracy to szansa nie tylko dla osób bezrobotnych, ale możliwość otrzymania wsparcia finansowego podczas utraty pracy. Z kolei długie okresy braku obowiązku opłaty składek, to pewność dla kobiet powracających z urlopu macierzyńskiego lub innej formy urlopu rodzicielskiego, że nie zostaną zwolnione z pracy. Mimo wielu zalet, fundusz ten nie jest niestety pomocny dla osób, których wynagrodzenie jest niższe niż średnia pensja krajowa.
Składki na ubezpieczenia społeczne
Składki na ubezpieczenia społeczne stanowią istotną część obowiązków finansowych pracodawców i pracowników w Polsce. Często zapominamy, że składka na Fundusz Pracy jest jednym z elementów tych ubezpieczeń. Jest to zasada, którą każdy pracownik i pracodawca powinien znać. Opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne jest niezbędne do utrzymania systemu zabezpieczeń społecznych, a Fundusz Pracy odgrywa tu kluczową rolę, wspierając osoby bezrobotne i poszukujące pracy. Składki te, razem z innymi daninami, tworzą podstawę budżetu Funduszu Pracy.
Temat | Opis |
---|---|
Składki na ubezpieczenia społeczne | Składka na Fundusz Pracy jest częścią składek na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracodawców i pracowników. |
Rola Funduszu Pracy | Fundusz Pracy pomaga osobom bezrobotnym, finansując zasiłki, roboty publiczne, szkolenia, przekwalifikowanie i inne inicjatywy. |
Kto płaci składki | Większość pracowników i pracodawców w Polsce musi płacić składki na Fundusz Pracy, które wynoszą 2,45% podstawy wymiaru składki. |
Źródła finansowania Funduszu | Środki na Fundusz Pracy pochodzą z składek, dotacji państwa i funduszy UE. Są one wykorzystywane do realizacji zadań Funduszu. |
Zwolnienia z opłat | Niektóre grupy, takie jak osoby niepełnosprawne, starsze osoby czy pracownicy wracający po urlopie macierzyńskim, są zwolnione z płacenia składek. |
Do czego służy Fundusz Pracy?
Jako pracownik, możesz zadać sobie pytanie: do czego służy ten fundusz, na który płacę składki? Odpowiedź jest prosta - Fundusz Pracy służy przede wszystkim do pomocy osobom, które straciły pracę. Fundusz zapewnia środki na zasiłki dla osób bezrobotnych, na roboty publiczne, szkolenia i przekwalifikowanie bezrobotnych, na rozwój pośrednictwa zawodowego, a także na realizację staży podyplomowych dla lekarzy, stomatologów, pielęgniarek i położnych. W ten sposób twój wkład w Fundusz Pracy przekłada się na pomoc dla osób, które znalazły się w trudnej sytuacji ekonomicznej.
Kto musi płacić Fundusz Pracy?
Kwestia, kto musi płacić składki na Fundusz Pracy, może wydawać się skomplikowana, ale generalnie obejmuje ona większość pracowników i pracodawców. Pracodawcy płacą składki na Fundusz Pracy za swoich pracowników, a także za osoby zatrudnione na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia i innych form zatrudnienia, które są objęte przepisami o ubezpieczeniach społecznych. Kwota składki wynosi 2,45% podstawy jej wymiaru. Pamiętaj, że terminowe odprowadzanie składek jest bardzo ważne - niedopełnienie tego obowiązku może skutkować nałożeniem przez ZUS kary w postaci odsetek.
Składki na Fundusze Pracy
Składki na Fundusze Pracy są jednym z głównych źródeł dochodów funduszu pracy. Oprócz składek od pracodawców i pracowników, do budżetu Funduszu Pracy trafiają też środki z dotacji budżetu państwa i funduszy Unii Europejskiej. Wszystkie te środki są wykorzystywane na realizację zadań, które ma do spełnienia Fundusz Pracy, takich jak wsparcie dla osób bezrobotnych czy rozwój pośrednictwa zawodowego. Właściwe zarządzanie tymi środkami jest kluczowe dla efektywności działania Funduszu.
Kiedy nie trzeba opłacać składki na Fundusz Pracy?
Choć większość pracowników i pracodawców musi opłacać składki na Fundusz Pracy, istnieją pewne wyjątki. Osoby zwolnione z opłacania składek to między innymi pracownicy o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, kobiety w wieku minimum 55 lat oraz mężczyźni, którzy osiągnęli wiek minimum 60 lat. Składki nie są również opłacane przez pracowników wracających do pracy po urlopie macierzyńskim czy wychowawczym. Jest to korzyść, która może zdecydowanie pomóc w trudnym okresie powrotu do pracy.